دلم گرفته...

دلم گرفته.....  

قلم ب دست گرفتم بنویسم ک صدایی پرسید:از چ مینویسی؟ 

پاسخش را دادم:از تکرار ک در حال نفوذ در بین روزهاست  

گفت مینویسی گ چ شود؟ ک درد دلت تازه شود؟ 

گفتم کیستی؟اشنایی میدانم...حست غریب نیست.لمست میکنم......  

گفت اری بیگانه نیستم.هر از گاهی مهمانت میشوم و تو ب سرعت قلم ب  

دست میگیری برای نوشتن..... 

او حرف می زد و من بی اعتنا ب حرف هایش مینوشتم هر لحضه صدایش  

دور تر می شد  

و دلم  ارام تر می گرفت........... 

دیگر کاغذم سفید نبود.....صدایش را نمی شنیدم... ارام بودم ..... 

اری او غم بود ک ب واژه در امد و دلم ارام گرفت................